Kilka słów o glutenie – czy dieta bezglutenowa raz jeszcze

O glutenie wciąż głośno. Najpierw media tradycyjne i interentowe rozpisywały się jaki to gluten jest dla nas zły,że powinniśmy unikać glutenu i przejść na diete bezglutenową. Książki i diecie bezglutenowej (np. Dieta bez pszenicy) stały się bestsellerami na całym świecie i coraz więcej ludzi zaczęło unikać glutenu. Teraz z kolei przyszła moda na podważanie wcześniejszych tez. Pojawiają się teksty w stylu Mity o glutenie, “Dieta bezglutenowa – jak sami siebie oszukujemy” czy “Trucie o glutenie”, gdzie udowadnia się, że to jednak tak nie jest, że ten gluten nie jest taki zły.

Postanowiłam zabrać głos w tej sprawie, bo sama jakiś czas temu przeszłam na dietę bezglutenową. No może nie przeszłam tak do końca, bo wciąż ulegam pokusom i pozwalam sobie na małe szaleństwa, ale fakt faktem spożycie produktów z glutenem ograniczyłam do możliwego dla mnie minimum – lubię pieczywo i nie wyobrażam sobie, że do końca życia wykluczę pszenicę z jadłospisu.

Więcej o tym możecie przeczytać tu, a tak w skrócie jako dziecko miałam stwierdzoną celiaklię, potem cudownie ozdrowiałam, ale mój brzuch był zawsze większy od innych części ciała (i nie był to tłuszcz ;)). Często bolał, często miała różne nie przyjemności związane z trawieniem. No, ale jadłam te bułki, makarony i wszelkie węgle, bo je uwielbiałam i uwielbiam. Niestety o obcisłych bluzkach mogłam zapomnieć, a jeśli chciałam je ubrać to nie mogłam jeść. Więc przed imprezą zawsze była głodówka.

Zaczęło mnie to męczyć, o glutenie zaczęło robić się głośno i ja się ponownie zainteresowałam dietą bezglutenową (zresztą gastrolog sam mnie nią zainteresował). Gastroskopia nie wykazała żadnych nieprawidłowości, ja jednak sama zrobiłam sobie swój własny test. Przed imprezą urodzinową koleżanki, na którą planowałam ubrać małą czarną, przez 3 tygodnie nie jadłam nic co gluten mogło zawierać. Nie było to proste, ale zawzięłam się. I wiecie co? Po około 2 tygodniach byłam czułam się lekka jak piórko, mój brzuch był szczęśliwy i żył sobie razem ze mną nie robiąc mi psikusów. Wtedy zrozumiałam, że jednak coś jest na rzeczy, że może nie mam celiaklii, że może moje jelita są zdrowe, ale wyeliminowanie pieczywa i innych produktów z glutenem w diecie pokazało mi nową, lżejszą i mniej dokuczliwą jakość życia. Wtedy też postanowiłam wyeliminować gluten ze swojej diety, a ponieważ uwielbiam pszenne pieczywo, pozwalam sobie raz na jakiś czas na szaleństwo – nazywam to dzień z glutenem. Zwykle mój brzuch potem wygląda tak jak na poniższym zdjęciu, więc sami widzicie, że coś w tym jest.

A teraz do rzeczy. Podobno restrykcyjne badania z 2013 roku wykazały:
“Na wzdęcia, bóle i inne objawy wiązane z „nietolerancją glutenu” skarżyli się ci z badanych, których informowano o tym, że w ich diecie podawane są te białka. W czasie, gdy mówiono im, że nie spożywają glutenu, objawy nie pojawiały się – nawet, jeśli w rzeczywistości otrzymywali duże dawki glutenu.[…] Innymi słowy to klasyczny efekt nocebo czyli przeciwieństwa placebo – wiedza o tym, że coś nam może zaszkodzić wywołuje faktyczne negatywne efekty.”

OK. Z tym jestem w stanie się po części zgodzić. Bo nie mam argumentów, by tą tezę podważyć. Jednak tłumaczenie, że to inne składniki w diecie powodują objawy, które przypisuje się glutenowi, są dla mnie trochę podejrzane.

“Już sam fakt, że myślimy o tym, co jemy może często poprawić nasze samopoczucie i pomóc schudnąć. Staranny wybór produktów, dbałość o skład posiłków, samodzielne ich przygotowywanie – wszystko to sprawia, że jemy zdrowiej. Czujemy się więc lepiej. A nasz
mózg dokonuje już reszty wiążąc zmianę samopoczucia z brakiem glutenu.”

No nie do końca mogę się z tym zgodzić. Wcale nie odżywiam się lepiej, po prostu wyeliminowałam z diety pieczywo i inne produkty z glutenem. Nic więcej. Dalej palę, piję energetyki, dużo kawy i nieregularnie się odżywiam.

“Lecz nasuwa ono pytanie o to, czym różni się starożytna pszenica sprzed 10 tys. lat i bez genetycznej interwencji człowieka od współczesnej wersji tego zboża”

No niczym dosłownie niczym. Tak jak niczym nie różnie się genetycznie modyfikowana soja, kukurydza czy zanieczyszczone powietrze. No kurde, każda modyfikacja genetyczna zmienia właściwości organizmu (roślinnego czy zwierzęcego).

Daleka jestem od wszelkich kulinarnych trendów, wszelkie paleo, diety niskobiałkowe, weganizmy są mi obce, ale przy tym, że dieta z ograniczoną ilością glutenu poprawiła moje życie stokroć będę się upierać. A nagła zmiana kierunku z gluten=zło, na gluten=dobro, sugeruje mi raczej, że komuś wyniki finansowe spadły, bo ludzie zaczęli kupować mniej pieczywa ;)

Pamiętajmy, że każdy z nas jest inny, każdemu co innego służy, co innego nie służy, i jeśli unikanie glutenu w diecie robi nam dobrze, to nie czepiajmy się. Gluten nie daje nic dobrego, to nie jest niezbędny składnik naszego pożywienia, więc jego eliminacja nie prowadzi do śmierci. A składniki zawarte w pieczywie możemy dostarczyć w inny sposób.

A jeśli Ty czujesz się lepiej ograniczając spożycie glutenu to mam dla Ciebie kilka rewelacyjnych przepisów:

• najlepszy i najprostszy przepis na chleb bezglutenowy
• sernik bezglutenowy na kaszy jaglanej
• bezglutenowy placek ze śliwkami
• szarlotka bezglutenowa
• kokosanki bezglutenowe

Cytaty zaczerpnięte z serwisu polityka.pl i crazynauka.pl